KVKK (KİŞİSEL VERİLERİ KORUMA KANUNU) NEDİR?
Kişisel verileri koruma kanunu insani hak ve özgürlükleri korumak adına çıkarılmış olup bu sayede özel hayat gizliliğini korumaktadır. Kişisel verileri kullanan kurum ve kişilerin uyması gereken kuralları belirleyen kanun kişi verilerinin güvenliğini sağlamak maksadını taşımaktadır. Bu kanun ile birlikte kişinin bilgisi ve rızası dışında vermiş olduğu veriler kullanılamayacak ve bir başka kişi ya da kurum ile (istisnai durumlar dışında) paylaşılamayacaktır. Detaylı bir biçimde maddeler halinde açıklanmış olan bu yasaya uyulmadığı takdirde kişi ve kurumlar hapis ve para cezasına çarptırılabilmektedir. Paylaşılan verileri kullanan kişi ve kurumlara da yine aynı şekilde para ve hapis cezası uygulanmaktadır. Bu caydırıcı cezalar ile kişisel verilerin korunması sağlanmış ve aynı zamanda kurum ve kişilere karşı güven duyulması amaçlanmıştır.
KVKK NE ZAMAN YÜRÜRLÜĞE GİRDİ?
İlk olarak 29677 sayılı ve 07.04.2016 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan kvkk aynı tarihte yürürlüğe girmiştir. 30758 sayılı ve 28.04.2019 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan “Kişisel verilerin yok edilmesi, anonim hale getirilmesi veya kişisel verilerin silinmesi hakkında yönetmelik” mevzuat değişikliği ile de son halini almıştır.
KİŞİSEL VERİLERİN KORUNMASI KANUNU NE ZAMAN YÜRÜRLÜĞE GİRDİ?
2016 yılından itibaren kişisel verilerin korunması kanunen sağlanmaktadır. 07.04.2016 tarihinde yürürlüğe giren kvkk kişilerin hak ve özgürlüklerini emanet ettiği kurum ve kişilere karşı resmi ve hukuki olarak koruma sağlamaktadır. Kanun en son halini 28.04.2019 da yapılan mevzuat değişiklikleri ile almıştır. Kanun kapsamında kişisel verilerin izinsiz işlenmesi sonucu yasal cezai yaptırımlar uygulanmaktadır.
KİŞİSEL VERİLER NELER?
Kişisel verileri koruma kanunda geçen açıklamaya göre kişisel veriler “ Kimliği belirlenebilir ya da belirli gerçek kişi ile ilgili her türlü bilgi” şeklinde belirtilmiştir. Kimlik belirleme de ilk akla gelen isim – soyisim bilgilerinin zorunluluğu bilinse de artık isim soyisime gerek duyulmadan internet kullanımından kimlik bilgilerine ulaşmak mümkündür. Kullanılan güvenlik kameraları da kişisel verileri kullanma amacı taşımadığını iddia etse dahi, yeri geldiğinde kişi tespiti yapma ve bu verileri kullanma amacıyla kurulur. IP olarak bilinen internet protokolü adresleri tarih ve süre bilgilerini kaydettiği için internet kullanıcıları kolaylıkla tespit edilebilmektedir. BU yüzden IP adresleri de kişisel veri olarak kabul edilebilir.
Bilginin kişiye mi nesneye mi ait olduğu kanunda dikkatle incelenmektedir. Kanun uygulanma açısından verinin kişiye ait olması gerekmektedir. Bir bilgi farklı kişileri değişik şekilde etkileyebilmektedir. Örnek olarak bir bilgi ait olduğu kişiyi içerik olarak ilgilendirir. Bu bilgi başka bir kişiye karşı farklı bir muamele amacı taşırsa eğer, amaç unsuru açısından bu kişiyi ilgilendirir. Yine aynı bilgi bir başka kişinin hakları üzerinde etki yapabileceği için sonuç unsuru açısından bu kişi ile ilgilidir.
Kişisel verilerin sınırlarını büyütmek için kullanılan “her türlü bilgi” kavramı son derece önemlidir. Müşteri hizmetleri arandığında “konuşmalarınız kayıt altındadır” gibi bir ifade mevcuttur. Bu kayıt kişisel veriler kapsamındadır. İşyeri sahiplerinin koruma amacı ile ya da ev de çocuğunuzu ve dadıyı seyredebilmek için kurulan güvenlik kamera sistemleri kişisel veri kapsamındadır. Otobüs ya da taksi gibi her türlü aracın hemen hepsinde olan duraklardan takip sistemleri şoförün hız yapıp yapmadığı ya da nerelerde durakladığını belirleyebileceği için kişisel veri kapsamına girmektedir. Kişi ile ilgili, kişiyi etkileyen, ilgilendiren bilgilerin ileride kişiye karşı kullanılabilirliği olan, rıza dışı maruz bırakılan kayıt ve benzeri her türlü veri bu kavramın içinde yer almaktadır.
